
ساج پاد دارو بیومگنلیت منیزیم سیترات 300 میلی گرم ساشه 20عددی
منیزیم برای استفاده بدن از کلسیم حیاتی است و بدون آن کلسیم جذب و عملکرد کارآمدی در حفظ سلامت استخوان و دندان نخواهد داشت. تحقیقات بر روی نژادهای مختلف هم حاکی از تراکم استخوانی بالاتر در افرادی بود که در رژیم غذایی خود از منیزیم بیشتری استفاده می کردند.برخی از مهم ترین ساز و کار های پیشنهاد شده برای منیزیم در این زمینه شامل موارد زیر است:
1- معدنی سازی ماتریکس استخوان:
منیزیم کوفاکتور آنزیم آلکالین فسفاتاز است که برای سنتز پروتئینهای ماتریکس آلی در استخوانها ضروری است. این پروتئین ها داربستی ایجاد می کنند که به تشکیل ماتریکس استخوانی مستحکم کمک می نماید.
2- تنظیم هموستاز کلسیم:
منیزیم برای تنظیم همئوستاز کلسیم ضروری است. برقراری تعادل میان ترشح و فعالیت هورمون های پاراتیروئید و کلسی تونین در رسوب بهینه کلسیم در استخوان ها حیاتی بوده و تحت تاثیر سطوح مناسب منیزیم قرار دارد.
3- فعال سازی ویتامین
منیزیم برای تبدیل ویتامین D به فرم فعالش در کلیه ها ضروری است. ویتامین D برای جذب کلسیم در روده مهم است و شکل فعال آن، کارایی جذب کلسیم رودهای را افزایش میدهد و نهایتا به معدنی شدن استخوان و سلامت دندان ها کمک میکند.
4- تنظیم عملکرد سلول های استخوان:
منیزیم بر فعالیت استئوبلاستها و استئوکلاستها تأثیر میگذارد و با برقراری تعادل بین تشکیل و تجزیه استخوان یکپارچگی ساختار اسکلتی را حفظ می کند.
5- سنتز کلاژن و سایر واکنش های آنزیمی متابولیسم استخوان
منیزیم در پروسه آنزیمی سنتز کلاژن شرکت دارد. این پروتئین چارچوب آلی لازم را برای معدنی شدن استخوان فراهم می کند. به علاوه، سایر مسیرهای متابولیسمی مانند فرآیند فسفوریلاسیون که برای فعال سازی پروتئین های دخیل در معدنی سازی و بازسازی استخوان حیاتی هستند، از منیزیم استفاده می کنند.
بیومگنلیت برای دردهای عصبی-عضلانی و اسپاسم
دردهای عصبی و گرفتگی عضلات می تواند بسیار آزاردهنده باشد. از طرفی بر اساس تحقیقات انجام شده کمبود منیزیم ارتباط مستقیمی با اسپاسم ماهیچه ها بویژه در ورزشکاران دارد. بنابراین در صورت ناکافی بودن سطوح منیزیم، مصرف مکمل هایی مانند بیومگنلیت در بهبود ناراحتی ها و اسپاسم عضلات نقش دارند.
- منیزیم کوفاکتور گیرنده های استیل کولین است که در انتقال سیگنال عصبی-عضلانی بسیار مهم هستند. منیزیم با تسهیل اتصال استیل کولین به گیرنده آن، ارتباط کارآمد میان اعصاب و ماهیچه ها را تضمین می کند و از تحریک پذیری عصبی-عضلانی بیش از حد که می تواند منجر به درد و اسپاسم شود، جلوگیری می نماید.
-منیزیم به عنوان یک آنتاگونیست طبیعی کلسیم از هجوم یون های کلسیم به سلول های عصبی جلوگیری کرده و انقباضات و درد مداوم عضلانی را بهبود می بخشد.
- منیزیم احتمالا با تأثیر بر آزادسازی و عملکرد انتقال دهنده های عصبی درد، مانند ماده P و گلوتامات، خواص ضددرد خود را اعمال می نماید.
به علاوه، مصرف منیزیم سیترات بیومگنلیت در بارداری می تواند در کاهش گرفتگی عضلات پا کمک کند.
بیومگنلیت و میگرن
- میگرن با انقباض و اتساع غیر طبیعی عروق خونی همراه است. منیزیم گشادکننده طبیعی عروق است که انقباض و اتساع رگ های خونی را تنظیم کرده و به حفظ تون عروقی کمک می نماید.
- در میگرن، عدم تعادل انتقال دهنده های عصبی منجر به افزایش حساسیت به محرک های درد می شود. منیزیم بر آزادسازی و عملکرد انتقال دهنده های عصبی، به ویژه گلوتامات، تأثیر می گذارد و با کاهش تحریک و فعالیت عصبی، در تخفیف میگرن موثر خواهد بود از سویی تعدیل گیرنده های سروتونین توسط منیزیم ممکن است به اثرات کمک درمانی بالقوه آن کمک کند.
- التهاب عصبی مزمن در پاتوفیزیولوژی میگرن نقش دارد. منیزیم با سرکوب انتشار سیتوکین های پیش التهابی و مهار مسیرهای التهابی، احتمالا برای کاهش دفعات و شدت میگرن مفید باشد.
بیومگنلیت برای بهبود قند خون بالا
بر اساس تحقیقات، افراد مبتلا به دیابت نوع دو معمولا منیزیم کمی دارند. از طرفی، کمبود منیزیم ممکن است حساسیت به انسولین را مختل کند .به همین جهت تصور می شود مصرف مکمل های منیزیم برای افراد مبتلا به دیابت مفید باشد. اعمال منیزیم در تنظیم قند خون عبارتند از:
-
ایفای نقش مهم در متابولیسم کربوهیدرات و تبدیل آن به انرژی
-
کوفاکتور آنزیم های دخیل در سیگنال دهی انسولین
-
تحرک غده پانکراس (لوزالمعده) برای آزادسازی هورمون انسولین
-
اثر بر فعالیت ناقل گلوکز برای تسهیل ورود گلوکز به داخل سلول ها
بیومگنلیت برای کاهش خستگی، استرس و بی خوابی
منیزیم به عنوان همکار آنزیم های متعدد در متابولیسم درشت مغذی ها بویژه کربوهیدرات، در تولید انرژی به فرم آدنوزین تری فسفات (ATP) که سوخت اولیه سلول هاست ضروری می باشد. سطوح کافی ATP برای ممانعت از خستگی سلولی و عملکرد و انقباض ماهیچه ها حیاتی است. به همین دلیل است کمبود منیزیم با کمبود انرژی و خستگی در افراد بروز می نماید.
بر هم خوردن تعادل گلوتامات-گابا در اختلالات اضطرابی نقش دارد. سطوح کافی منیزیم از فعالیت GABAergic پشتیبانی کرده و از طریق گیرنده هایN-methyl-D-aspartate و تعدیل فعالیت گلوتامات در کاهش تحریکات عصبی، آرام کردن سیستم عصبی مرکزی و اضطراب به طور بالقوه اثر دارد.
منیزیم در سنتز ملاتونین شرکت دارد، با کمک به هماهنگی ساعت بیولوژیکی داخلی، به داشتن یک الگوی خواب سالم و چرخه شبانهروزی منظم کمک می کند. منیزیم کافی کیفیت خواب را بهبود می بخشد و کمبود آن ممکن است اختلالات خواب را تشدید کند.
بیومگنلیت و سندرم پیش از قاعدگی
با توجه به مزیت های چند وجهی منیزیم در بهبود اسپاسم های عضلانی و درد در کنار اثرات آن در بهبود استرس تعجبی ندارد که در بهبود عوارض سندرم پیش از قاعدگی کاربرد داشته باشد. برخی مطالعات نشان دادند که مصرف منیزیم ممکن است در بهبود برخی علائم سندروم پیش از قاعدگی مانند نوسانات خلق و خو، تحریک پذیری، اضطراب، نفخ و گرفتگی عضلات موثر باشد.
منیزیم ممکن است با شل کردن ماهیچه صاف رحم و کاهش پروستاگلاندین هایی که باعث درد پریود می شوند، از دردهای قاعدگی و پیش از قاعدگی و همچنین احتباس آب جلوگیری کند. به اضافه اینکه منیزیم می تواند با افزایش سطح سروتونین به بهبود خلق و خو و کاهش افسردگی این دوران کمک نماید.
مصرف بیومگنلیت در شرایط زیر با احتیاط و مشورت پزشک صورت گیرد:
-بارداری و شیردهی
-ابتلا به نارسایی های کبدی و کلیوی
-وجود بیماری میاستنی گراویس یا سایر بیماری های نوروماسکولار
تداخلات دارویی منیزیم سیترات
بیومگنلیت منیزیم سیترات می تواند جذب برخی داروها را تحت تاثیر قرار می دهد. در این صورت باید آن ها را در زمان دیگری از روز مصرف کرد. جهت مدیریت این تداخلات بهتر است با پزشک یا داروساز خود مشورت کنید.
مثال هایی از این تداخلات شامل موارد زیر است:
-داروهای مورد استفاده در درمان پوکی استخوان (بیس فسفونات ها: آلندرونیت و ...)
-برخی آنتی بیوتیک ها (فلوروکینولون ها: سیپروفلوکساسین، لووفلوکساسین و غیره، تتراسیکلین ها و پنی سیلامین)،
-داروهای تیروئیدی مانند لووتیروکسین
-گاباپنتین
-متابولیت های فعال ویتامین دی
-برخی داروهای ضدویروس